Πόσες φορές πιάσατε τον εαυτό σας να σκέφτεται «Δεν έχω ανάγκη εγώ τώρα, το παιδί πρώτα, αργότερα εγώ».
Πόσες φορές βάλατε σε δεύτερη μοίρα τις δικές σας ανάγκες προκειμένου να μπουν σε προτεραιότητα οι ανάγκες των παιδιών σας;
Ενδεχομένως να σκέφτεστε πως αυτό είναι το σωστό, όμως ένας γονιός που δεν φροντίζει επαρκώς τη φυσική και ψυχική του υγεία, πώς μπορεί να φροντίζει την φυσική και ψυχική υγεία του παιδιού του;
Η απαρχή της αυτοφροντίδας μας έγινε όταν γεννηθήκαμε. Όταν με την πρώτη άναρθρη κραυγή, με το πρώτο κλάμα, καλέσαμε τους φροντιστές μας (για τους περισσότερους από εμάς αυτοί είναι οι γονείς μας) να καλύψουν τις ανάγκες μας για τροφή, για αγκαλιά, για ζέστη, για καθαριότητα κ.α. Ιδανικά οι φροντιστές μας, μέχρι να ενηλικιωθούμε, σιγά σιγά αποτραβήχτηκαν από την αποκλειστική μας φροντίδα με σκοπό να γίνουμε εμείς οι ίδιοι ικανοί να φροντίσουμε τους εαυτούς μας.
Η αυτοφροντίδα λοιπόν, δεν είναι εγωισμός, είναι ανάγκη επιβίωσης.
Πολλές φορές ο βαθμός της αυτοφροντίδας μας ως ενήλικες, σχετίζεται με την φροντίδα που λάβαμε όταν ήμασταν παιδιά. Φροντίζουμε τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση την οικογένειά μας σύμφωνα με το πρότυπο της φροντίδας που εσωτερικεύσαμε στο ξεκίνημα της ζωής μας.
Προσπαθώντας οι γονείς να τοποθετήσουμε στο επίκεντρο τις ανάγκες των παιδιών μας, πολύ συχνά ξεχνάμε ότι για να μπορέσουμε να ενδυναμώσουν τα παιδιά μας, χρειάζεται να έχουμε απόθεμα δυνάμεων εμείς οι ίδιοι. Η έλλειψη της γονεϊκής αυτοφροντίδας επηρεάζει τη σχέση γονέα - παιδιού και την ψυχική ανάπτυξη του παιδιού. Ένας γονιός που παραμελεί τον εαυτό του και πιθανά δομεί τη ζωή του μόνο γύρω από το γονεϊκό του ρόλο, ένας γονέας που καταπονείται τόσο ώστε να φτάνει σε σημείο να βιώνει γονεϊκή εξουθένωση, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανταποκριθεί σε ό,τι χρειάζεται το παιδί του για να προσαρμοστεί στη ρουτίνα της οικογένειας.
Τι είναι η γονεϊκή εξουθένωση;
Σύμφωνα με έρευνα στο Clinical Psychological Science (2019), η γονεϊκή εξουθένωση είναι η έντονη εξάντληση των γονέων που οδηγεί σε αισθήματα απομάκρυνσης από τα παιδιά τους και αβεβαιότητα σχετικά με την ικανότητά τους να είναι γονείς. Συνοδεύεται από πλήθος σοβαρών, αρνητικών συνεπειών που επηρεάζουν τόσο τον γονέα όσο και το παιδί, όπως σκέψεις φυγής, γονική παραμέληση και βλάβη, καθώς και σωματική και συναισθηματική κακοποίηση.
Τι μπορώ να κάνω;
Είναι σημαντικό να είμαστε ενήμεροι της πραγματικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, να είμαστε γνώστες και να αποδεχόμαστε τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας, τις επιθυμίες μας και τις αδυναμίες μας. Μπορεί να ακούγεται δύσκολο αλλά η αυτοφροντίδα συμβαδίζει με την αποδοχή του εαυτού μας. Επιτρέπεται να φοβόμαστε, επιτρέπεται να μην ξέρουμε (και να θέλουμε να μάθουμε), επιτρέπεται να κάνουμε λάθη, επιτρέπεται να θέλουμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας, επιτρέπεται να απογοητευόμαστε, επιτρέπεται να είμαστε χαρούμενοι, επιτρέπεται να είμαστε ευτυχισμένοι.
Συμβουλές αυτοφροντίδας
Φτιάξτε έναν «κατάλογο» αυτοφροντίδας, κάτι σαν post it ή σαν εβδομαδιαίο πρόγραμμα και κολλήστε το σε φανερό σημείο. Μπορείτε ακόμα και να το κάνετε προστασία οθόνης στο κινητό σας…
|
Σωματική φροντίδα
|
Θυμάμαι να πίνω
αρκετό νερό, προσπαθώ να κοιμάμαι σωστά (χρειαζόμαστε τουλάχιστον 7 ώρες
συνεχούς ύπνου!), τρέφομαι σωστά, βρίσκω χρόνο για ήπια άσκηση όπως
περπάτημα, παρακολουθώ την υγεία μου και παίρνω ιατροφαρμακευτική φροντίδα
όταν χρειάζομαι…
|
|
Ψυχοσυναισθηματική φροντίδα
|
Επιτρέπω στον
εαυτό μου να νιώθει όλα τα συναισθήματα, χαίρομαι, κλαίω, φοβάμαι κ.τ.λ.,
επικοινωνώ με τους ανθρώπους που αγαπώ και με κάνουν να νιώθω όμορφα,
αγκαλιάζω τους ανθρώπους που αγαπώ και τους το δείχνω, εκτονώνω το άγχος και
την ένταση που αισθάνομαι, συμβουλεύομαι έναν ειδικό ψυχικής υγείας…
|
|
Πνευματική φροντίδα
|
Εκφράζω
ευγνωμοσύνη για όσα έχω, διαβάζω ένα βιβλίο ή βλέπω μια ταινία, προσεύχομαι,
ακούω χαλαρωτική μουσική, διαλογίζομαι…
|
|
Επαγγελματική φροντίδα
|
Κάνω το καλύτερο
που μπορώ με τα «υλικά» που έχω, ενημερώνομαι για ό,τι καινούριο υπάρχει στον
επαγγελματικό μου τομέα (δια βίου μάθηση), αναστοχάζομαι και/ ή αναθεωρώ τους
στόχους μου, έχω δικαίωμα να κάνω διάλειμμα αν το έχω ανάγκη, βάζω όρια (στον
εαυτό μου και στους συναδέλφους μου), δέχομαι συμβουλές…
|
Στη λίστα του ο καθένας μας μπορεί να γράψει ό,τι του ταιριάζει και ό,τι ταιριάζει στον τρόπο που θέλει να ζει με την οικογένειά του.
Στόχος είναι η ισορροπία των σχέσεων, η κάλυψη της ανάγκης να ζούμε σε αρμονία με τους γύρω μας και με τον εαυτό μας.
Τα παιδιά μας πάντοτε θα μας έχουν ανάγκη όπως κι εμείς τα έχουμε ανάγκη γι' αυτό η δική μας αυτοφροντίδα είναι σημαντική για την ψυχική ευημερία του παιδιού.
Γιατί...
😊Καλλιεργώντας την αποδοχή του εαυτού μας, καλλιεργούμε την αποδοχή του παιδιού μας.
😊Σεβόμενοι τα όριά μας, μπορούμε να είμαστε αυθεντικά παρόντες στη σχέση με το παιδί.
😊Φροντίζοντας τον εαυτό μας, επιτρέπουμε στο παιδί μας να μένει στο ρόλο του χωρίς να χρειάζεται να μας «φροντίσει».
😊Φροντίζοντας τον εαυτό μας, διδάσκουμε στο παιδί την αυτοφροντίδα.
😊Φροντίζοντας τον εαυτό μας, επιτρέπουμε στο παιδί να προχωρήσει χωρίς να κοιτάζει διαρκώς ☺«πίσω».
Και να θυμάστε ότι χρειάζεται να δείξουμε πρώτοι εμείς σεβασμό στον εαυτό μας και στις ανάγκες μας μόνο έτσι θα μας σεβαστούν οι άλλοι, ακόμα και ο/η σύντροφός μας, ακόμα και τα παιδιά μας!
Ε.Μ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου